[กฺล้วย] น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายปีในสกุล Musa วงศ์ Musaceae จัดแยกออกได้เป็น ๒ จำพวก จำพวกที่แตกหน่อเป็นกอ ผลสุกเนื้อนุ่ม กินได้ มีหลายชนิดและหลายพันธุ์ เช่น กล้วยนํ้าว้ากล้วยไข่ กล้วยหอมบางชนิดผลสุกเนื้อแข็ง มักเผา ต้ม หรือเชื่อมกิน เช่น กล้วยกล้าย กล้วยหักมุก, จำพวกที่ไม่แตกหน่อเป็นกอขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด ใบประดับไม่ร่วง เช่น กล้วยนวลกล้วยผา. กล้วย ๆ {ปาก} ว. ง่ายมาก เช่น เรื่องกล้วย ๆ ของกล้วย ๆ. กล้วยกล้าย ดู กล้าย. กล้วยแขก น. กล้วยนํ้าว้า ฝานเป็นชิ้น ชุบแป้งข้าวเจ้าที่ผสมหัวกะทิ มะพร้าวขูดละเอียด น้ำตาล เกลือ แล้วนำไปทอด. กล้วยงวงช้าง ดู ร้อยหวี. กล้วยใต้ {ถิ่น–เชียงใหม่} น. กล้วยน้ำว้า. {ดู น้ำว้า}. กล้วยสั้น ดู กุ ๒.