ความหมาย

• 
  

  ว. มีแสงมัวจนมองอะไรไม่เห็นถนัดชัดเจน เช่น แสงเดือนรุบรู่, รุบหรู่ หรุบรู่ หรือ หรุบหรู่ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รุบาการ - {กลอน} น. อาการแห่งรูป, รูป, เช่น เทพยดา ก็กำบงงรุบาการอันตรธานไป {ม. คำหลวง มหาราช}. {ป., ส.รูป + อาการ}.

• รุ่ม - ว. ร้อนผ่าว ๆ: {ปาก} เรื่อย, บ่อย, เช่น เรียกใช้เสียรุ่ม, มาก เช่น รวยรุ่ม. รุ่มรวย ว. รวยมาก, รวยรุ่ม หรือรํ่ารวย ก็ว่า. รุ่มร้อน ก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, ร้อนรุ่ม ก็ว่า.

• รุม ๑ - ก. อาการที่คนหลายคนหรือสัตว์หลายตัวรวมกันเข้ามาทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่ผู้หนึ่งหรือสิ่งหนึ่งอย่างไม่มีระเบียบ เช่น รุมตี รุมด่า แมลงวันรุมตอมเมล็ดทุเรียน, ประดังห้อมล้อมเข้ามา เช่น กลุ้มรุม รุมกันเข้าไปซื้อของ,ประดังกันเข้ามา เช่น โดนรุมเสียแย่: กรุ่นอยู่ภายในเพราะพิษไข้เป็นต้น เช่น เป็นไข้ร้อนรุมอยู่หลายวัน. รุมเร้า ก. ประดังเข้ามา เช่น มีเรื่องร้าย ๆ เข้ามารุมเร้าอยู่เสมอ. รุมล้อม ก. ออเข้ามา, รุมเข้ามาห้อมล้อม, เช่น นักข่าวรุมล้อมนายกรัฐมนตรี.

• รุม ๒, รุม ๆ - ว. อาการที่คนเริ่มจะเป็นไข้ หรือจวนจะหายแต่ยังไม่หายดี ตัวยังร้อนอยู่บ้างนิดหน่อย เรียกว่า ตัวรุม หรือ ตัวรุม ๆ, {ไฟ} อ่อน ๆ เช่น ย่างบนไฟรุม ๆ เคี่ยวบนไฟรุม ๆ. รุมไข้ ก. เอายาให้คนไข้กินเพื่อไม่ให้ตัวร้อนจัดหรือเย็นจัด. รุมไฟ ก. เอาฟืนดุ้นใหญ่ ๆ วางทับลงบนกองไฟเพื่อให้ไฟติดกรุ่นอยู่เสมอ, สุมไฟ ก็ว่า.

• รุ่มร่าม - ก. เกินพอดีที่ควรจะเป็น, เช่น หนวดเครารุ่มร่าม, ไม่กะทัดรัด, ไม่รัดกุม, เช่น แต่งหนังสือสำนวนรุ่มร่าม, ไม่เรียบร้อย เช่น กิริยารุ่มร่าม, ปรกติใช้เกี่ยวกับเสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวที่ยาวหรือใหญ่เกินตัว เช่น แต่งตัวรุ่มร่าม.