ก. แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม เช่น รื้อบ้าน รื้อหลังคา รื้อข้าวของกระจุยกระจาย: เอาขึ้นมาใหม่ เช่น รื้อเรื่องราวที่ระงับไว้ขึ้นมาพิจารณาใหม่ รื้อเรื่องเดิมขึ้นมาเขียนใหม่: ขนออก เช่น รื้อสัตว์จากวัฏสงสาร. รื้อไข้ ก. หายไข้ใหม่ ๆ. รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ{สำ} ก. คิดแต่จะเอาของผู้อื่นมาใช้ของของตัวเก็บไว้, คิดแต่จะเอา ไม่คิดจะให้. รื้อถอน ก.รื้อและถอนสิ่งปลูกสร้างแล้วโยกย้ายไป เช่น รื้อถอนบ้านเรือน. รื้อฟื้น ก. เอาขึ้นมาทำใหม่ เช่น รื้อฟื้นคดีมาพิจารณาใหม่. รื้อร่าย น. ชื่อทำนองเพลงร้องอย่างลำนำ ใช้ร้องขึ้นต้นเรื่อง มี ๒ ทำนอง คือ รื้อร่ายในที่ใช้ในการแสดงโขนและละครใน และรื้อร่ายนอกที่ใช้ในการแสดงละครนอกและการแสดงอื่น ๆ มีหุ่นกระบอกเป็นต้น.