ความหมาย

• 
  

  [กะละ-] {โบ} ก. ระเหย, ซ่านออก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กลด ๑ - [กฺลด] น. เครื่องกั้นกันแดดหรือฝน ลักษณะคล้ายร่มขนาดใหญ่ ขอบมีระบาย คันยาว ใช้ถือกั้นเจ้านาย, ราชาศัพท์ว่า พระกลด, เรียกร่มขนาดใหญ่มีด้าม สำหรับพระธุดงค์โดยเฉพาะ, เรียกดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ที่มีแสงสีรุ้งเป็นวงกลมล้อมรอบ ว่า ดวงอาทิตย์ทรงกลด ดวงจันทร์ทรงกลด. {ข. กฺลส}. กลดกำมะลอ น. กลดชนิดหนึ่ง ทำด้วยผ้าขาวหรือแพรขาวเขียนลายทองสำหรับใช้กับเจ้านายหรือพระพุทธรูป.

• กลด ๒ - [กฺลด] {โบ} น. กลศ, ภาชนะใส่นํ้าเทพมนตร์ของพราหมณ์ ลักษณะเหมือนคนโท มีฝาปิด มีพวยอย่างกาน้ำ.

• กลดพระสุเมรุ - [-สุเมน] น. ชื่อท่ารำท่าหนึ่งอยู่ในอันดับว่าสารถีชักรถ กลดพระสุเมรุ ตระเวนเวหา. {ฟ้อน}.

• กล่น - [กฺล่น] ก. เกลื่อนกลาด, ดื่นดาษ, เรี่ยรายอยู่.

• กลบ - [กฺลบ] ก. เอาสิ่งซึ่งเป็นผงโรยทับข้างบนเพื่อปิดบัง เช่น เอาขี้เถ้าไปกลบขี้แมว, เอาดินหรือสิ่งอื่น ๆ ใส่ลงไปในที่เป็นหลุมเป็นบ่อ หรือเป็นแอ่งเพื่อให้เต็มหรือไม่ให้เห็นร่องรอย, โดยปริยายหมายความว่า ปิดบัง เช่น กลบความ, ทดแทน เช่น ให้เอาสินไหมมากลบทรัพย์นั้นเสีย {กฎ. ราชบุรี}. กลบกล้ำ [-กฺล้ำ] ก. ลบล้าง เช่น มีโทษอันหนึ่งไซร้ กลบกล้ำพันคุณ {โลกนิติ}. กลบเกลี่ย [-เกฺลี่ย] ก. ปิดให้เรียบสนิท. กลบเกลื่อน [-เกฺลื่อน] ก. เสความ เช่น พูดกลบเกลื่อน ทำกลบเกลื่อน. กลบไต๋ ก. ปกปิดไพ่ตัวสำคัญไว้ไม่ให้คู่แข่งรู้, ปกปิดกลเม็ด ทีเด็ด ความลับ หรือเจตนาไว้, อุบไต๋ ก็ว่า. กลบบัตรสุมเพลิง [-บัดสุมเพฺลิง] น. ชื่อพิธีพราหมณ์อย่างหนึ่ง ทำแก้เสนียด.