ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า: เปิดเต็มที่ {ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่} เช่น ประตูเปิดร่า หน้าต่างเปิดร่า. ร่าเริง ว.สนุกสนาน, เบิกบานใจ, ยิ้มแย้มแจ่มใส.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รา ๑ - น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด: ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน เรียกว่า ราคอเสา.

• ร้า ๑ - น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. {พจน. ๒๔๙๓}.

• รา ๒ - น. ชื่อเรียกสิ่งมีชีวิตที่มีโครงสร้างไม่ซับซ้อน ไม่มีคลอโรฟิลล์ ส่วนมากเจริญเป็นเส้นใย แบ่งเป็น ๒ พวกคือ ราเมือก และ ราแท้ แพร่พันธุ์โดยสปอร์ อาศัยอยู่บนซากของพืชหรือสัตว์ ขึ้นเบียนหรืออยู่ร่วมกับพืชอื่นก็มี.

• ร้า ๒ - น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือเรียกว่า ปลาร้า: เรียกหญิงที่จัดจ้าน ว่า แม่ร้า.

• รา ๓ - ก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น รากันไป: น้อยลง, อ่อนลง, เช่น ไฟราดับไปเอง. {กลอน} ว. คำชวนอีกฝ่ายหนึ่งให้กระทำตาม เช่น ไปเถิดรา. ราข้อ ก. เลิกกันไปเอง เช่น ชกกันเหนื่อยก็ราข้อไปเอง. ราแจว, ราพาย ๑ ก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้. ราน้ำ ก. ต้านน้ำ เช่น เอาเท้าราน้ำ เอาไม้ราน้ำ. ราปีก ก. หยุดขยับปีกร่อนไป {ใช้แก่นก}. ราพาย ๒ ก. หยุดกวนขนม เช่นขนมเปียก กาละแม ลอดช่องในกระทะไว้ระยะหนึ่ง เพื่อรอให้ได้ที่. ราไฟ ก. ทำให้ไฟอ่อนลงโดยคีบถ่านหรือชักฟืนออกเสียบ้าง, ราฟืนราไฟ ก็ว่า. รามือ ก. ทำงานน้อยลง. ราเริด ก. เลิกร้างไป. ราแรม ก. แรมร้างไป.