{กลอน} ว. ราบ: ที่แบนเรียบ {ใช้แก่ผิว}. น. พื้นที่ที่แบนเรียบ: {คณิต} เซตของบรรดาจุดที่เรียงต่อเนื่องกันเป็นพื้นราบสมํ่าเสมอ. {อ. plane}. ระนาบเอียง น. สิ่งที่มีพื้นแบนเรียบเอียงทำมุมแหลมกับพื้นระดับใช้ประโยชน์เป็นเครื่องกลอย่างง่ายสำหรับเลื่อนเทหวัตถุหนักไปสู่ระดับที่ต้องการโดยที่สามารถพักเทหวัตถุนั้นได้เป็นระยะ ๆ.