ความหมาย

• 
  

  น. ละอองที่ทำให้คายคัน. ก. ทำให้คายคันเหมือนถูกละออง เช่น ระคายตัว, กระทบกระเทือนกายใจให้เกิดรำคาญไม่สุขใจ เช่น ระคายหู, {กลอน} ใช้เป็น กระคาย ก็มี.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ระฆัง - น. เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณหล่อด้วยทองเหลืองเป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน.

• ระงม - ว. เสียงร้องแสดงความเศร้าโศกเสียใจของคนเป็นจำนวนมาก เช่น ร้องระงม: อบอ้าว, อบด้วยความร้อนหรือควัน, ในคำว่า ร้อนระงม.

• ระงมไพร - น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง อยู่ตามป่าใหญ่. {พจน.๒๔๙๓}.

• ระงับ ๑ - ก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับ เรื่องราว.

• ระงับ ๒, ระงับพิษ - น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Breynia glauca Craib ในวงศ์ Euphorbiaceae คล้ายต้นก้างปลา ใช้ทำยาได้.