กลับ
คำว่า
ระคาง ๒
ความหมาย
น. ละอองที่ทำให้คายคัน. ก. ทำให้คายคัน
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ระคาย
- น. ละอองที่ทำให้คายคัน. ก. ทำให้คายคันเหมือนถูกละออง เช่น ระคายตัว, กระทบกระเทือนกายใจให้เกิดรำคาญไม่สุขใจ เช่น ระคายหู, {กลอน} ใช้เป็น กระคาย ก็มี.
ระฆัง
- น. เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณหล่อด้วยทองเหลืองเป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน.
ระงม
- ว. เสียงร้องแสดงความเศร้าโศกเสียใจของคนเป็นจำนวนมาก เช่น ร้องระงม: อบอ้าว, อบด้วยความร้อนหรือควัน, ในคำว่า ร้อนระงม.
ระงมไพร
- น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง อยู่ตามป่าใหญ่. {พจน.๒๔๙๓}.
ระงับ ๑
- ก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับ เรื่องราว.