[กฺริดะ-] {แบบ} ว. อันกระทำแล้ว {ใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาส), ในบทกลอนแผลงเป็น กฤษฎา ก็มี. {ส. กฤต: ป. กต}. กฤดาญชลี [กฺริดานชะลี] ก. ยกมือไหว้. {ส.: ป. กตญฺชลี ว่า มีกระพุ่มมืออันทำแล้ว), ในบทกลอนใช้แผลงเป็นรูปต่าง ๆ คือ กฤดาอัญชลีกฤษฎาญ. กฤดาธิการ [กฺริดาทิกาน] น. บารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้. ว. มีบารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้. {ส.: ป. กตาธิการ), ในบทกลอนใช้เป็น กฤดา หรือ กฤดาการ ก็มี. กฤดาภินิหาร [กฺริดาพินิหาน] น. อภินิหาร {บุญอันยิ่ง} ที่ทำไว้. ว. มีอภินิหารที่ทำไว้. {ส.: ป. กตาภินิหาร), ใช้แผลงเป็นกฤษฎา หรือ กฤษฎาภินิหาร ก็มี.