กลับ
คำว่า
กฤช
ความหมาย
[กฺริด] {โบ} น. กริช.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กฤด-
- [กฺริดะ-] {แบบ} ว. อันกระทำแล้ว {ใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาส), ในบทกลอนแผลงเป็น กฤษฎา ก็มี. {ส. กฤต: ป. กต}. กฤดาญชลี [กฺริดานชะลี] ก. ยกมือไหว้. {ส.: ป. กตญฺชลี ว่า มีกระพุ่มมืออันทำแล้ว), ในบทกลอนใช้แผลงเป็นรูปต่าง ๆ คือ กฤดาอัญชลีกฤษฎาญ. กฤดาธิการ [กฺริดาทิกาน] น. บารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้. ว. มีบารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้. {ส.: ป. กตาธิการ), ในบทกลอนใช้เป็น กฤดา หรือ กฤดาการ ก็มี. กฤดาภินิหาร [กฺริดาพินิหาน] น. อภินิหาร {บุญอันยิ่ง} ที่ทำไว้. ว. มีอภินิหารที่ทำไว้. {ส.: ป. กตาภินิหาร), ใช้แผลงเป็นกฤษฎา หรือ กฤษฎาภินิหาร ก็มี.
กฤดยาเกียรณ
- [กฺริดดะยาเกียน] {แบบ} ว. พร้อมด้วยเกียรติยศ เช่น ความชอบกอปรกฤดยา กยรณ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ส. กีรฺติ + อากีรฺณ}.
กฤดา, กฤดาการ
- [กฺริดา, กฺริดากาน] {โบ: กลอน} น. บารมีอันยิ่งที่ทำไว้ {กร่อนมาจาก กฤดาธิการ} เช่น ทรงพระกฤดาเดชานุภาพยิ่งทวีขึ้น {พงศ. อยุธยา), ผู้ใดมีบุญญากฤดาการ {เสภาสุนทรภู่}.
กฤดาญชลี
- ดู กฤด-.
กฤดาธิการ
- ดู กฤด-.