ความหมาย

• 
  

  น. รั้วที่ปักเสารายตลอดไป, เสาค่าย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ระเบง - ก. ตี เช่น ระเบงฆ้องกลอง.

• ระเบ็ง ๑ - น. การมหรสพชนิดหนึ่งของหลวง ที่แสดงในงานพระราชพิธีสมโภช เช่น พระราชพิธีโสกันต์.

• ระเบ็ง ๒ - ว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคำ เซ็งแซ่ เป็น ระเบ็งเซ็งแซ่, ละเบ็ง ก็ว่า.

• ระเบิด - ก. ปะทุแตกออกไป เช่น คลังกระสุนระเบิด, ทำให้ปะทุแตกออกไป เช่น ระเบิดหิน. น. ลูกระเบิด เช่น ทิ้งระเบิด. ระเบิดขวด น. ลูกระเบิดที่บรรจุสารเคมีบางอย่างในขวดแก้วหนา เมื่อถูกกระทบกระแทกอย่างแรงจะระเบิด. ระเบิดทำลาย น. ลูกระเบิดซึ่งบรรจุดินระเบิดอย่างแรง มักมีขนาดใหญ่ มีอำนาจทำลายสูง.ระเบิดน้ำตา น. ลูกระเบิดซึ่งบรรจุสารเคมีที่ก่อให้เกิดการระคายเคืองแก่เยื่อตา ทำให้นํ้าตาไหล ลืมตาไม่ขึ้นอยู่ชั่วขณะ. ระเบิดปรมาณู น. ลูกระเบิดที่ให้อำนาจระเบิดได้ด้วยปฏิกิริยานิวเคลียร์ชนิดที่ทำให้นิวเคลียสของอะตอมของธาตุยูเรเนียมหรือธาตุพลูโทเนียมแตกสลาย ระเบิดชนิดนี้มีอำนาจทำลายมากยิ่งกว่าระเบิดธรรมดาทีใช้ได้ในระบบดับเพลิง. ระเบิดเพลิง น. ลูกระเบิดซึ่งบรรจุสารเคมีที่ติดไฟทันทีเมื่อเกิดการระเบิดขึ้นแล้ว. ระเบิดมือ น. ลูกระเบิดขนาดเล็กที่บรรจุดินระเบิดอย่างแรง ใช้ขว้างให้เกิดการะเบิด. ระเบิดเวลา น. ลูกระเบิดที่มีอุปกรณ์ตั้งกำหนดเวลาให้ระเบิด. ระเบิดไอพิษ น. ลูกระเบิดที่บรรจุสารพิษซึ่งเมื่อเกิดการระเบิดขึ้นแล้วจะกลายเป็นไอหรือควันที่ก่อให้เกิดอันตรายแก่ร่างกายและอาจทำให้ถึงแก่ความตายได้. ระเบิดไฮโดรเจน น. ลูกระเบิดที่ให้อำนาจระเบิดได้ด้วยปฏิกิริยานิวเคลียร์ชนิดที่ทำให้นิวเคลียสของธาตุไฮโดรเจนหลอมรวมตัวเป็นนิวเคลียสของธาตุฮีเลียมซึ่งหนักกว่าระเบิดชนิดนี้มีอำนาจทำลายยิ่งกว่าระเบิดปรมาณูมาก. {อ. H-bomb}.

• ระเบียง - น. พื้นเรือนที่ต่อออกไปทางด้านยาวของเรือนมีหลังคาคลุม: โรงแถวที่ล้อมรอบอุโบสถหรือวิหาร. ว. เรียง, เคียง, ราย.