ความหมาย

• 
  

  [กรูด] ว. เสียงอย่างเสียงที่ลากของหนักถูไปกับพื้น. ก. ที่ถอยอย่างรวดเร็วไม่มีระเบียบ, ถอยอย่างตั้งตัวไม่ติด, ในคำว่า ถอยกรูด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรูด ๓ - [กฺรูด] น. โรคหูด.

• กรูม - [กฺรูม] ว. กรอม, คลุม, เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน {มณีพิชัย}.

• กฤช - [กฺริด] {โบ} น. กริช.

• กฤด- - [กฺริดะ-] {แบบ} ว. อันกระทำแล้ว {ใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาส), ในบทกลอนแผลงเป็น กฤษฎา ก็มี. {ส. กฤต: ป. กต}. กฤดาญชลี [กฺริดานชะลี] ก. ยกมือไหว้. {ส.: ป. กตญฺชลี ว่า มีกระพุ่มมืออันทำแล้ว), ในบทกลอนใช้แผลงเป็นรูปต่าง ๆ คือ กฤดาอัญชลีกฤษฎาญ. กฤดาธิการ [กฺริดาทิกาน] น. บารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้. ว. มีบารมีอันยิ่งใหญ่ที่ทำไว้. {ส.: ป. กตาธิการ), ในบทกลอนใช้เป็น กฤดา หรือ กฤดาการ ก็มี. กฤดาภินิหาร [กฺริดาพินิหาน] น. อภินิหาร {บุญอันยิ่ง} ที่ทำไว้. ว. มีอภินิหารที่ทำไว้. {ส.: ป. กตาภินิหาร), ใช้แผลงเป็นกฤษฎา หรือ กฤษฎาภินิหาร ก็มี.

• กฤดยาเกียรณ - [กฺริดดะยาเกียน] {แบบ} ว. พร้อมด้วยเกียรติยศ เช่น ความชอบกอปรกฤดยา กยรณ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ส. กีรฺติ + อากีรฺณ}.