{โบ} ก. ตัดหรือฟันให้เป็นท่อน ๆ เช่น รอนฟืน, ทำให้ลดลงหรือให้สั้นลง เช่น รอนกำลัง, ทอน ก็ว่า. รอน ๆว. อ่อนแสง {ใช้แก่พระอาทิตย์เวลาใกล้คํ่า} เช่น แสงตะวันรอน ๆ, อาการที่ใกล้จะขาดหรือสิ้นสุดลงในความว่า ใจจะขาดอยู่รอน ๆ. รอนแรม ก. เดินทางค้างคืนเป็นระยะ ๆ. รอนสิทธิ {กฎ} ก. รบกวนขอขัดสิทธิของบุคคลในอันที่จะครองหรือใช้ทรัพย์สินโดยปรกติสุข.