ก. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา เช่น รองนํ้า: ต้านทานคํ้าจุนให้คงอยู่ เช่น รองหัวเข็ม, หนุนให้สูงขึ้น เช่น เอาไม้รองโต๊ะรองตู้, รองรับ เช่น เอาเบาะรองนั่ง เอาผ้ารองมือ. ว. เป็นที่ ๒ โดยตำแหน่ง เช่น รองอธิบดี รองอธิการบดี, ถัดลงมาโดยอายุหรือตำแหน่ง เช่น ตำแหน่งรองลงมา, ด้อยกว่า เช่น เป็นรอง. รองคอ ก. ถัดคนแรก {ใช้เรียกคนเล่นการพนันอย่างหยอดหลุม}. รองจ่าย {ปาก} ก. ทดรองจ่ายเป็นค่าใช้สอยปลีกย่อย, เรียกเงินที่ใช้เช่นนั้น ว่า เงินรองจ่าย. รองท้อง ก. กินพอกันหิวไปก่อน. รองทุนก. ออกทุนให้ไปก่อน. รองเท้า น. เกือก. รองบ่อน ว. ประจำบ่อน, ที่ยืนโรงไว้เผื่อเหลือเผื่อขาด เช่น ไก่รองบ่อน. รองพระบาท {ราชา} น. รองเท้าของเจ้านาย. รองพื้น ๑ ก. อาการที่ทาสีชั้นต้นให้พื้นเรียบเสมอกันเพื่อรองรับสีที่จะระบายหรือทาทับลงไป,เรียกสีที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าว ว่า สีรองพื้น: อาการที่เอาครีมหรือแป้งเป็นต้นทาหน้าเพื่อให้ผิวหน้าเรียบก่อนแต่งหน้า, เรียกครีมหรือแป้งเป็นต้นที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าว ว่า ครีมรองพื้น แป้งรองพื้น. รองรัง ว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.