ก. อาการที่เอาสิ่งต่าง ๆ เข้ามาไว้ด้วยกันให้เป็นฟ่อนเป็นมัด เป็นกลุ่ม เป็นกอง เป็นต้น, เอามือทั้ง ๒ ข้างหรือวงแขนโอบรัดสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้าหาตัว เช่น รวบตัวรวบเอว รวบขา: {ปาก} จับ เช่น ขโมยถูกตำรวจรวบ.รวบยอด ก. {บัญชี} รวมยอดเงินครั้งสุดท้าย: {ปาก} รวมหลาย ๆ ครั้งเป็นคราวเดียวในครั้งหลังสุด เช่น กินรวบยอด. รวบรวม ก. นำสิ่งต่าง ๆ มารวมเข้าไว้ด้วยกัน เช่น รวบรวมข้าวของ รวบรวมเงิน รวบรวมหลักฐาน. รวบรัด ก. ทำให้สั้นเข้าให้เร็วเข้า เช่น พูดรวบรัด. รวบหัวรวบหาง {สำ} ก. รวบรัดให้สั้น, ทำให้เสร็จโดยเร็ว: ฉวยโอกาสเมื่อมีช่องทาง.รวบอำนาจ ก. รวมอำนาจ เช่น รวบอำนาจมาไว้ส่วนกลาง รวบอำนาจมาไว้ที่คนคนเดียว.