ความหมาย

• 
  

  [กฺรุย] ว. ทำทีท่าเจ้าชู้ เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน {มณีพิชัย}. กรุยกราย [-กฺราย] ว. อาการที่เดินทำทีท่าเจ้าชู้: มีท่าทางหยิบหย่ง: ในบทกลอนใช้ว่า กรายกรุย ก็มี เช่น อย่านุ่งลายกรายกรุยทำฉุยไป {สุภาษิตสุนทรภู่}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรุยเกรียว - [กฺรุยเกฺรียว] {กลอน} ว. เกรียวกราว เช่น แสรกเสียงกรุยเกรียว {ดุษฎีสังเวย}.

• กรู ๑ - [กฺรู] ว. อาการที่ไปพร้อม ๆ กันอย่างเร็วโดยมีจุดหมาย เช่น วิ่งกรูกันไป มดพรูออกจากรังแล้วกรูเข้าไปกัดศัตรู, ตรู ก็ว่า.

• กรู ๒ - [กฺรู] น. ข้าวชนิดที่ทำเพื่ออุทิศให้ปรทัตตูปชีวีเปรตในพิธีสารท เรียกว่า ข้าวกรู.

• กรูด ๑ - [กฺรูด] {โบ: กลอน} น. มะกรูด เช่น งั่วนาวทรนาวเนกกรูดฉุรเฉกจรุงธาร {ม. คำหลวง จุลพน}.

• กรูด ๒ - [กรูด] ว. เสียงอย่างเสียงที่ลากของหนักถูไปกับพื้น. ก. ที่ถอยอย่างรวดเร็วไม่มีระเบียบ, ถอยอย่างตั้งตัวไม่ติด, ในคำว่า ถอยกรูด.