ยืด แปลว่าอะไร ดูความหมาย หมายถึงอะไร

ความหมาย

ก. ขยายตัวให้ยาวออกไปได้ เช่น ยางยืด ผ้ายืดออกไป, ขยายเวลาให้นานออกไป เช่น ยืดเวลา. ว. เรียกสิ่งที่ขยายตัวให้ยาวหรือกว้างออกไปเช่นนั้น เช่น เสื้อยืด กางเกงยืด: ยาว เช่น น้ำลายไหลยืด: นาน,ยืนนาน, เช่น อยู่กันยืด. ยืดแข้งยืดขา, ยืดเส้นยืดสาย ก. อาการที่ออกกำลังโดยเดินหรือวิ่งเป็นต้นเพื่อให้หายเมื่อยขบ. ยืดตัว ก. เจริญเติบโต {ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ} เช่น เด็กกำลังยืดตัว. ยืดยาด ว. เสียเวลานาน, ชักช้า, เช่น ทำงานยืดยาด แต่งตัวยืดยาด. ยืดยาว ว. ยาวมากเช่น พูดเสียยืดยาว พรรณนาสรรพคุณเสียยืดยาว. ยืดเยื้อ ว. ยาวนาน, ไม่ใคร่จะจบสิ้นง่าย ๆ, เช่น คดียืดเยื้อ. ยืดหยุ่น {วิทยา} ว. ลักษณะที่วัตถุสามารถกลับคืนสู่รูปทรงเดิมได้หลังจากแรงที่มากระทำต่อวัตถุนั้นหยุดกระทำ: โดยปริยายหมายความว่า รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว, ไม่ตายตัว, อะลุ่มอล่วย, เปลี่ยนแปลงได้. ยืดอก ก. เบ่งอกแสดงให้เห็นความสง่าผ่าเผยเป็นต้น.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

ยืน - ก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน: คงอยู่, อยู่กับที่ไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ยืนคำ: คงเดิม เช่น พิพากษายืน: ยาวเป็นแนวตรงเข้าไป เช่น ที่ดินยืนเข้าไป ๓ เส้น. ยืนกระต่ายสามขา {สำ} ก. พูดยืนยันอยู่คำเดียว โดยไม่เปลี่ยนความคิดเดิม, มักพูดว่า ยืนกระต่ายขาเดียว. ยืนกราน ก. ยืนคำอยู่อย่างใดก็อย่างนั้น {ไม่ยอมถอนหรือเปลี่ยนความเห็นเป็นอื่น}. ยืนคำ ก. ยืนยันคำพูดที่พูดไปแล้วโดยไม่เปลี่ยนแปลง. ยืนค้ำหัว ก. ยืนชิดอยู่ข้างหลังผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ ถือว่าแสดงอาการไม่เคารพ เช่น อย่ายืนค้ำหัวผู้ใหญ่. ยืนเครื่อง น. ตัวพระนางที่แต่งเครื่องกษัตริย์. ยืนชิงช้า {โบ} น. เรียกข้าราชการที่เป็นประธานในพิธีโล้ชิงช้าแทนพระเจ้าแผ่นดิน ว่า พระยายืนชิงช้า. ยืนต้น น. เรียกต้นไม้ใหญ่ที่มีผลและมีอายุยืนนาน. ยืนต้นตาย ก. อาการที่ต้นไม้บางชนิดเช่นต้นตาล ต้นลาน ตายแล้วแต่ยังไม่ล้ม, อาการที่ไม้ยืนต้นเช่นต้นสัก ต้นยาง ตายเองหรือถูกกานคือ ควั่นเปลือกและกระพี้โดยรอบออกแล้วตาย แต่ยังไม่ล้ม. ยืนแท่น น. เรียกช้างสำคัญที่ผูกเครื่องพระคชาธารยืนบนแท่นในงานพระราชพิธี ว่า ช้างยืนแท่น, เรียกรูปเทวดาที่วาดหรือปั้นในท่ายืนอยู่บนแท่น ว่า เทวดายืนแท่น. ยืนพื้น ก. คงที่อยู่เสมอ, คงยึดหลักหรือแบบเสมอ, เช่น กับข้าวไทยมีน้ำพริกยืนพื้น.ยืนยง ก. คงอยู่นาน. ยืนยัน ก. พูดคงคำโดยแน่นแฟ้น, พูดรับว่ารู้เห็นหรือทำเป็นต้นโดยแน่นอน, เช่น เขายืนยันว่าเขาเห็นขโมยแน่, ยํ้าหรือแจ้งความจำนงโดยไม่เปลี่ยนแปลง เช่น เขายืนยันการเดินทางในเที่ยวหน้า, ใช้ว่า ยัน คำเดียวก็มี. ยืนยาม ก. ยืนเฝ้ายาม. ยืนโรง น. เรียกผู้แสดงเป็นตัวละครหรือลิเกเป็นต้นตัวใดตัวหนึ่งประจำ เช่น พระเอกยืนโรง ตัวตลกยืนโรง, เรียกผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ใดหน้าที่หนึ่งเป็นประจำ เช่น เขาเป็นตัวยืนโรงในการประชุม: เรียกช้างหรือสัตว์เลี้ยงที่ปรนปรือเป็นพิเศษอยู่ประจำโรง เช่น ช้างยืนโรง ม้ายืนโรง. ก. ทำหน้าที่ใดหน้าที่หนึ่งเป็นประจำ เช่น เขาต้องยืนโรงตอบปัญหาตลอดรายการ: {โบ} ออกซํ้า ๆ เช่น ถั่วออก ๓ ยืนโรง {มักใช้แก่การพนันบางอย่าง}. ยืนหยัด ก. สู้ไม่ยอมถอย เช่น เขายืนหยัดสู้ได้ตลอด ๕ ยก.

ยื่น - ก. กิริยาหรืออาการที่เหยียดหรือเหลื่อมลํ้าออกไป เช่น ยื่นมือ ยื่นซอง มุขยื่นออกจากตัวอาคาร: เสนอ, ส่ง, มอบ, เช่น ยื่นเรื่องราว ยื่นบัญชี ยื่นฟ้อง: โดยปริยายหมายถึงกิริยาของผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เขาไม่ต้องการให้พูดให้ทำว่า ยื่นปาก ยื่นหน้า. ว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คางยื่น พุงยื่น. ยื่นแก้วให้วานร {สำ} ก. เอาของมีค่าให้แก่คนที่ไม่รู้จักค่าของสิ่งนั้น. ยื่นจมูก {สำ} ก. เข้าไปสอดแทรกในเรื่องที่ไม่ใช่ธุระของตน, เสือก. ยื่นมือ ก. เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย, เข้าไปเพื่อช่วยเหลือเป็นต้น. ยื่นหมูยื่นแมว {สำ} ก. แลกกันโดยต่างฝ่ายต่างให้และรับในเวลาเดียวกัน.

ยืม - ก. ขอสิ่งของ เงิน เป็นต้น มาใช้ชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้วคืนให้หรือใช้คืน, นำของของผู้อื่นมาใช้เป็นของตน เช่น ยืมคำในภาษาบาลีมาใช้ ยืมวัฒนธรรมตะวันตกมาใช้ ยืมความคิด: {คณิต} ในการลบเลข ถ้าเลขตัวตั้งในหลักใดน้อยกว่าเลขที่จะนำมาลบ ให้นำเลขจากหลักสูงถัดไปมาเพิ่มเลขตัวตั้งเพื่อให้มากพอที่จะลบได้ เช่น ๔๓ - ๕ ในที่นี้ ๕ ลบจาก ๓ ไม่ได้ ๓ ต้องยืม ๔ ซึ่งเป็นหลักสิบมา ๑ รวมเป็น ๑๓ แล้วลบออกเสีย ๕ เหลือ ๘ ๔ เมื่อถูกยืมไป ๑ ก็เหลือ ๓ ผลลัพธ์ ๓๘, ขอยืม ก็ว่า. ยืมจมูกคนอื่นหายใจ {สำ} ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า. ยืมชื่อ ก. อาศัยชื่อผู้อื่นไปเป็นประโยชน์ตน เช่น ยืมชื่อคนมีชื่อเสียงไปอ้างเพื่อให้คนเชื่อถือ. ยืมใช้คงรูป {กฎ} น. ชื่อสัญญาชนิดหนึ่งซึ่งบุคคลหนึ่ง เรียกว่า ผู้ให้ยืม ให้บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ยืม ใช้สอยทรัพย์สินสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้เปล่า และผู้ยืมตกลงว่าจะคืนทรัพย์สินนั้นเมื่อได้ใช้สอยเสร็จแล้ว. ยืมใช้สิ้นเปลือง {กฎ} น. ชื่อสัญญาชนิดหนึ่งซึ่งผู้ให้ยืมโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินชนิดใช้ไปสิ้นไปเป็นปริมาณมีกำหนดให้ไปแก่ผู้ยืม และผู้ยืมตกลงว่าจะคืนทรัพย์สินเป็นประเภท ชนิด และปริมาณเช่นเดียวกันให้แทนทรัพย์สินซึ่งให้ยืมนั้น. ยืมปาก ก. อาศัยผู้อื่นพูดแทน เช่น ยืมปากครูขออนุญาตพ่อแม่ไปทัศนาจร. ยืมมือ ก. อาศัยผู้อื่นทำการแทน เช่น ยืมมือเขาไปล้างแค้น.

ยื้อ - ก. แย่งด้วยอาการเช่นฉุด ยุด ดึงไปมา เช่น ยื้อข้อมือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แย่ง เป็น ยื้อแย่ง เช่น หมายื้อแย่งกระดูกกัน. ยื้อยุด ก. ฉุดรั้งไว้.

ยุ - ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง {มักใช้ในทางที่ไม่สมควร} เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ. ยุขึ้น ก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม. ยุไม่ขึ้น ก. หนุนเท่าไร ๆ ก็ไม่ยอมทำตาม. ยุยง ก. ยุหรือส่งเสริมให้ทำในสิ่งที่ไม่ดีหนักขึ้น เช่น ยุยงให้หนีโรงเรียน ยุยงให้เล่นการพนัน. ยุแยง,ยุแหย่ ก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน. ยุแยงตะแคงแซะ, ยุแยงตะแคงรั่ว, ยุแยงตะแคงแส่ ก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน. ยุส่ง ก. หนุนให้ทำโดยไม่ห้ามปราม. ยุแหย่ ก. ยุให้เขาแตกกัน เช่น ยุแหย่ให้เขาแตกสามัคคี. ยุให้รำตำให้รั่ว {สำ} ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.