[กฺรุก] ก. ขลุก, ขลุกขลุ่ย, ง่วนอยู่, เช่น พรรษาหนึ่งสองพรรษาไม่ผาสุก เข้าบ้านกรุกเลยลาสิกขาบท {นิ. เดือน}. ว. เสียงดังกุก เช่น ได้ยินเสียงกรุกลุกขึ้นมอง {คาวี}. กรุกกรัก ก. ขลุกขลัก เช่น กรุกกรักประดักประเดิดเปิดฝาลุ้ง {คาวี}. ว. เสียงดังกุกกัก เช่น ได้ยินเสียงกรุกกรักก็ทักถาม {ม. ร่ายยาว ชูชก}.