ความหมาย

• 
  

  [กะรี] {แบบ} น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี {ม. คำหลวง มหาราช}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรี ๒ - [กฺรี] {กลอน} ย่อมาจาก กรีธา เช่น ให้เรานี้กรีพลออกเดินไพร {อิเหนา}.

• กรี ๓ - [กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.

• กรีฑา ๑ - [กฺรีทา] น. กีฬาอย่างหนึ่งแบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ ประเภทลู่ เช่น การวิ่งระยะทางต่าง ๆ วิ่งผลัด วิ่งข้างรั้ว ซึ่งในการแข่งขันต้องมีทางหรือแนวทางวิ่งอีกประเภทหนึ่ง คือ ประเภทลาน เช่น กระโดดสูง พุ่งแหลน ทุ่มน้ำหนัก ซึ่งต้องมีสถานที่กว้างเพื่อการแข่งขัน: การเล่นสนุก เช่น กรีฑาร่าเริงรื่น: การประลองยุทธ์. {ส.}. กรีฑาสถาน น. สถานที่เล่นกีฬา.

• กรีฑา ๒ - [กรีทา] น. การเล่นสมพาส เช่น ในกามกรีฑากล {กฤษณา}. {ส.}. กรีฑากร ก. ทำกรีฑา เช่น ปางกรีฑากรอนงค์ในแท่นทอง {สมุทรโฆษ}. กรีฑาภิรมย์ ว. น่ารื่นรมย์ยิ่งในกรีฑา, {โบ} ใช้ว่า กรีธาภิรมย์ ก็มี เช่น แห่งอรอาตมชายา อันกรีธาภิรมย์ {ม. คำหลวง ทศพร}. กรีฑารมย์ ว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์ {สมุทรโฆษ}.

• กรี๊ด - [กฺรี๊ด] ว. อาการที่เปล่งเสียงร้องดังเช่นนั้นด้วยความตกใจ โกรธ หรือชื่นชมเป็นต้น. กรี๊ดกร๊าด [-กฺร๊าด] ว. อาการที่เปล่งเสียงร้องอุทานแสดงความพอใจเป็นต้น.