น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น, เรียกสิ่งหรืออุปกรณ์บางชนิดที่มีรูปร่างอย่างมือและใช้จับแทนมือได้ เช่น มือกล มือหุ่นยนต์: เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันบางอย่างหรือแชร์เป็นต้น ว่า มือ เช่น คนหนึ่งจะเล่นกี่มือก็ได้: หนวดของไม้เลื้อยบางชนิดใช้เกาะสิ่งอื่นอย่างมือ เช่น มือตำลึง มือบวบ: ลักษณนามบอกจำนวนนับ ๕ ลูก เป็น ๑ มือ {ใช้ในเวลานับผลไม้บางชนิด เช่น มะปราง มังคุด เงาะ}. มือกาว ว. ขี้ขโมย. น. ผู้ที่เก่งหรือชำนาญในทางล้วงกระเป๋า, ผู้ชำนาญในการหยิบฉวยสิ่งของของผู้อื่นติดมือไปเมื่อเจ้าของเผลอ, เรียกผู้รักษาประตูฟุตบอลที่รับลูกบอลได้แม่นยำ โดยลูกไม่หลุดจากมืออย่างกับมือทากาว ว่า ประตูมือกาว. มือเก่า ว. มีความชำนาญหรือชํ่าชองมาก เช่น อย่าประมาทมือเก่านะเจ้าเอ๋ย {อภัย}. มือขวา น. ความสันทัด เช่น การรบพุ่งชิงชัยมันเป็นมือขวาของเขานี่ครับ {ชิงนาง ร. ๖}. ว. ที่ใกล้ชิด, ที่เก่งกล้าสามารถ, ที่ไว้วางใจได้, เช่น สมุนมือขวา. มือขึ้น ว. เจริญก้าวหน้าทางธุรกิจการค้า เช่น เขากำลังมือขึ้นในทางการค้า: มีโชคดีในการพนัน เช่น เขากำลังมือขึ้นในการเล่นไพ่. มือแข็ง ว. ไม่ค่อยไหว้คนง่าย ๆ {เป็นคำ ที่ผู้ใหญ่ว่าผู้น้อย}: เก่ง เช่น เขาเป็นนักเทนนิสมือแข็ง: เล่นการพนันไม่ค่อยเสีย เช่น เขามือแข็งในการเล่นโป, ตรงข้ามกับ มืออ่อน. มือจับ น. ส่วนที่ทำไว้สำหรับจับเวลาเปิดปิดประตูหรือในการใช้งานอื่น ๆ เป็นต้น เช่น มือจับประตูรถยนต์ มือจับกบไสไม้ มือจับลิ้นชัก. มือดี ว. มีความชำนาญ, มีความสามารถสูง, เช่น เขาเป็นคนมือดีของกองปราบ. มือตก ว. เสื่อมความสามารถลง เช่น หมู่นี้เล่นบิลเลียดมือตกไป, เสื่อมความนิยม เช่น เขียนหนังสือมือตกไป, เสียมากกว่าได้ในการเล่นการพนัน เช่น ตอนนี้เขาเล่นไพ่กำลังมือตก. มือต้น {ศิลปะ} น. ผู้ที่ลงมือทำงานเพียงคร่าว ๆ เป็นคนแรก. มือเติบ ก. ใช้หรือจ่ายมากเกินสมควรหรือเกินจำเป็น. มือถือสาก ปากถือศีล {สำ} ว. มักแสดงตัวว่าเป็นคนมีศีลมีธรรม แต่กลับประพฤติชั่ว. มือที่สาม น. บุคคลฝ่ายที่ ๓ ซึ่งมิใช่คู่กรณี แต่สอดเข้ามาเกี่ยวข้องในกิจกรรมหรือชีวิตของผู้อื่น มักจะเข้ามายุแหย่ให้เกิดความแตกแยกหรือบ่อนทำลาย. มือเที่ยง ว. แน่, แม่นยำ, เช่น เขายิงปืนมือเที่ยง: มีความสามารถในการบังคับมือให้เขียนเส้นตรงเส้นโค้ง หรือลวดลายต่าง ๆ เป็นต้น ได้ตามที่ต้องการเช่นในการเขียนเส้นตรงได้ตรงเหมือนไม้บรรทัดหรือเขียนวงกลมได้กลมดิกเป็นต้น. มือบน ว. ผู้ทิ้งไพ่ให้มือต่อไป. มือบอน ว. อาการที่มืออยู่ไม่สุข ชอบขีดเขียนตามกำแพงหรือชอบเด็ดดอกไม้ใบไม้เป็นต้น. มือเบา ว. อาการที่ใช้มือทำอะไรอย่างละมุนละไมหรือประณีตบรรจง, ตรงข้ามกับ มือหนัก. มือปลาย {ศิลปะ} น. ผู้ที่ลงมือตกแต่งงานเป็นคนสุดท้าย. มือปืน น. ผู้ที่พกพาอาวุธปืนคอยคุ้มกันผู้มีอิทธิพลหรือบุคคลสำคัญเป็นต้น, ผู้ที่รับจ้างยิงคน, ผู้ที่ยิงเขาตาย. มือเปล่า น.มือที่ไม่ได้ถืออาวุธ เช่น สู้มือเปล่า, มือที่ไม่ได้ถือของติดไปด้วย เช่น มามือเปล่า, ไม่ได้ลงทุน เช่น จับเสือมือเปล่า. มือเป็นระวิง {สำ} ว. อาการที่ใช้มือทำงานไม่ได้หยุด ในความว่า ทำงานมือเป็นระวิง. มือผีน. ขาไพ่ตองที่เข้าเล่นพอให้ครบขาหรือครบวงไม่ต้องได้เสียด้วย. มือมืด น. ผู้ที่ลอบทำความผิดอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งเหลือรู้เหลือเห็นว่าเป็นใคร. มือโม่ น. ไม้ที่ยื่นออกมาจากตัวโม่ มีเดือยสำหรับจับหมุน. มือไม่ถึง ว. มีความสามารถยังไม่ถึงระดับ. มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ, มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ {สำ} ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น. มือเย็น ว. เรียกคนที่มักปลูกต้นไม้ได้งอกงามดี ว่า คนมือเย็น, ตรงข้ามกับมือร้อน. มือรอง น. ผู้มีความสำคัญเป็นคนที่ ๒ รองจากมือแรก, คนที่ลงมือทำเป็นคนที่ ๒ รองจากมือต้น. มือร้อน ว. เรียกคนที่มักปลูกต้นไม้ไม่ขึ้นหรือไม่งอกงามว่า คนมือร้อน, ตรงข้ามกับ มือเย็น.มือล่าง น. ผู้รับไพ่ที่มือบนทิ้งให้. มือลิง น. ไม้สำหรับติดข้างเรือ อยู่ในระหว่างกงหรือต่อจากกง, เรียกเรือต่อเช่นเรือสำปั้นที่มีมือลิง ๓ คู่ หรือ ๕ คู่ เป็นต้น อันแสดงถึงขนาดความยาวของเรือ ว่า เรือ ๓ มือลิง เรือ ๕ มือลิง. มือไว ว. ขี้ขโมย. มือสอง น. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนที่ ๒. มือสะอาด{สำ} ว. มีความประพฤติดี, มีความซื่อสัตย์สุจริตไม่คดโกงหรือฉ้อราษฎร์บังหลวง. มือสั้นตีนสั้น {สำ } ก. ขาดกำลังที่จะช่วยให้กิจการสำเร็จด้วยดี. มือสาม น. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนที่ ๓.มือสี น. ไม้ที่ยื่นออกมาจากเครื่องสีข้าวสำหรับเอาขอสับ. มือเสือ ๑ น.ไม้รูปร่างคล้ายมือ มีซี่ ๖-๗ ซี่คล้ายนิ้ว ปลายงอ มักทำด้วยไม้ไผ่ สำหรับตะกุยสิ่งต่าง ๆ เช่น ถ่าน. มือหนัก ว. อาการที่ใช้มือทำอะไรอย่างรุนแรงหรือไม่ประณีตบรรจง, ตรงข้ามกับ มือเบา: มากผิดปรกติ {มักใช้ในการเล่นการพนันหรือตกรางวัลเป็นต้น} เช่น เขาแทงโปมือหนัก เขาตกรางวัลนักร้องมือหนักไป. มือหนึ่ง น. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนแรก: ผู้มีความสามารถยอดเยี่ยมในทางใดทางหนึ่ง เช่น เขาเป็นมือหนึ่งทางประวัติศาสตร์. มือห่างตีนห่าง {สำ} ว. สุรุ่ยสุร่าย: เลินเล่อ, สะเพร่า, ไม่ระมัดระวัง. มือใหม่ ว. ยังไม่มีความชำนาญ. มืออ่อน ว. นอบน้อม, ไหว้คนง่าย {เป็นคำที่ผู้ใหญ่ชมผู้น้อย}: มีความสามารถน้อยเช่น เขายังมืออ่อนในการทำงาน, ตรงข้ามกับ มือแข็ง. มืออ่อนตีนอ่อน ว. มีอาการหมดแรงเพราะรู้สึกตกใจเสียใจ หรือเสียกำลังใจ เป็นต้น อย่างแรงและทันทีทันใด.