กลับ
คำว่า
กริงกริว
ความหมาย
[กฺริงกฺริว] ว. เล็ก, ผอม, เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง, ปักษ์ใต้ว่า กริ้งกริ้ว.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กริช
- [กฺริด] น. อาวุธชนิดหนึ่ง เป็นของชาวชวาและมลายู มีลักษณะด้ามโค้ง มักทำเป็นรูปหัวสัตว์ คล้ายมีด ๒ คม ปลายแหลม ใบมีดตรงก็มี คดไปคดมาก็มี.
กริณี, กรินี
- [กะ-] {แบบ} น. ช้างพัง, ใช้ว่า กิริณี หรือ กิรินี ก็มี. {ส. กริณี: ป. กรินี}.
กริตย-
- [กฺริดตะยะ-] {โบ: กลอน} ก. ทำ เช่น พระบาทสญไชยก็ชำระกริตยภิษิตสรรพางค์ {ม. คำหลวงมหาราช}. {ส. กฤตฺย}.
กริน
- [กะ-] {แบบ} น. ช้าง, ช้างพลาย, เช่น กรินไกรอาสนอัศวาชี {ม. คำหลวง ฉกษัตริย์}. {ส.}. กรินทร์ น. พญาช้าง, ช้างที่ควรยกย่อง, เช่น เบื้องนั้นบรรลุผู้เผือกกรินทร์ หนึ่งฤๅ {ลิลิตพยุหยาตรา), ใช้ว่า กเรนทร์ ก็มี. {ส. กรินฺ + อินฺทฺร = กรินทร์ ว่า ช้างใหญ่, ช้างศึก, ช้างพระอินทร์}.
กรินทร์
- ดู กริน.