ความหมาย

• 
  

  [กฺริ๊ง] ว. เสียงแหลมอย่างเสียงของแข็งเช่นแท่งโลหะกระทบกัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กริ่ง ๑ - [กฺริ่ง] น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น: เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะอยู่ข้างใน เมื่อเขย่ามีเสียงดังกริ่ง ๆ ว่า พระกริ่ง.

• กริ่ง ๒ - [กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย. กริ่งเกรง ก. ระแวงกลัวไป. กริ่งใจ ก. นึกแคลงใจ.

• กริงกริว - [กฺริงกฺริว] ว. เล็ก, ผอม, เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง, ปักษ์ใต้ว่า กริ้งกริ้ว.

• กริช - [กฺริด] น. อาวุธชนิดหนึ่ง เป็นของชาวชวาและมลายู มีลักษณะด้ามโค้ง มักทำเป็นรูปหัวสัตว์ คล้ายมีด ๒ คม ปลายแหลม ใบมีดตรงก็มี คดไปคดมาก็มี.

• กริณี, กรินี - [กะ-] {แบบ} น. ช้างพัง, ใช้ว่า กิริณี หรือ กิรินี ก็มี. {ส. กริณี: ป. กรินี}.