ความหมาย

• 
  

  [กฺรํ่า] {ปาก} ว. ใช้ประกอบกับอาการเมาเหล้าว่าเมากรํ่า หมายความว่า เมามากตลอดเวลา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กร่ำกรุ่น - [กฺรํ่ากฺรุ่น] ว. สีมัว ๆ ไม่ชัด, บางทีเขียนเป็นกร้ำกรุ่น ก็มี เช่น ลางพวกก็นุ่งห่มเปนแต่ศรีกร้ำกรุ่นอำปลัง {สามดวง}.

• กริก, กริ๊ก - [กฺริก, กฺริ๊ก] ว. เสียงของแข็งเช่นแก้ว โลหะกระทบกัน.

• กริกกริว - [กฺริกกฺริว] ว. ขี้ริ้ว, เลว, เช่น โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว {ลอ}.

• กริ๊ง - [กฺริ๊ง] ว. เสียงแหลมอย่างเสียงของแข็งเช่นแท่งโลหะกระทบกัน.

• กริ่ง ๑ - [กฺริ่ง] น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น: เรียกพระเครื่องที่ทำด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะอยู่ข้างใน เมื่อเขย่ามีเสียงดังกริ่ง ๆ ว่า พระกริ่ง.