ก. ชอบ, พอใจ, เช่น เลือกที่รักมักที่ชัง. ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ, เช่น มักมีอันเป็นไปต่าง ๆ มักเป็นคนขี้ลืม. มักคุ้น, มักจี่ ก. ชอบพอกัน, คุ้นเคยกัน, ใช้ว่ารู้จักมักคุ้น รู้จักมักจี่. มักง่าย ก. มีนิสัยชอบเอาแต่ความสะดวกเข้าว่า. มักจะ ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เช่น คนเกิดวันศุกร์มักจะปากหวาน. มักได้ ก. เห็นแก่ได้.มักน้อย ก. ปรารถนาน้อย, สันโดษ. มักมาก ก. โลภมาก, ปรารถนามาก {ใช้เฉพาะในทางกามคุณ}. มักใหญ่ ก. ใฝ่สูง อยากเป็นใหญ่เป็นโต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใฝ่สูง เป็น มักใหญ่ใฝ่สูง.