ความหมาย

• 
  

  [กะมนทะ-] {แบบ} น. หม้อนํ้าสรง เช่น อนนเต็มในกมณฑลาภิเษก {ม. คำหลวง มหาราช}. {ป., ส. กมณฺฑลุ ว่า หม้อนํ้า + ส. อภิเษก ว่า การรด, การประพรมน้ำในพิธีการ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กมล - [กะมน] {แบบ} น. บัว เช่น บาทกมล {สมุทรโฆษ}: ใจ เช่น ดวงกมล, บางทีใช้ว่า กระมล. ว. เหมือนบัว เช่น เต้าสุวรรณกมลคนที {ม. คำหลวง หิมพานต์), บางทีใช้ว่า กระมล. {ป., ส.}.

• กมล-, กมลา - [กะมะละ-, กะมะ-] น. ชื่อฉันท์วรรณพฤติกำหนดด้วย ๔ คณะสลับกัน คือ ส คณะ ย คณะ ส คณะ ย คณะ {ตามแบบว่า กมลาติ เณยฺยา สยเสหิโย เจ} ตัวอย่างว่า จะวิสัชนาสาร พิสดารก็หลายเลบง เรียกว่า กมลฉันท์ หรือ กมลาฉันท์. {ป. ว่า นางงาม: ส. ว่า พระลักษมี}.

• กมลาศ - [กะมะลาด] {กลอน} น. บัว: ใจ. {ป., ส. กมล + ศ เข้าลิลิต}.

• กมลาสน์ - [กะมะลาด] {แบบ} น. "ผู้มีบัวเป็นที่นั่ง" คือ พระพรหม. {ป., ส. กมล ว่า บัว + อาสน ว่า ที่นั่ง}.

• กมัณฑลุ - [กะมันทะ-] {แบบ} น. กะโหลกนํ้าเต้า, เต้านํ้า, หม้อนํ้า, ภาชนะใส่นํ้าเล็ก ๆ เป็นบริขารเครื่องใช้ประจำของนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ทำด้วยไม้หรือดิน, เช่น กมัณฑลุภาชน์ ว่า ภาชนะใส่น้ำ คือ เต้านํ้า {ม. ร่ายยาว วนปเวสน์), ใช้ว่า กมัณฑลู ก็มี เช่น บัดนี้คาวียุพราชาชัยลีลา ก็เอากมัณฑลูลง {เสือโค}. {ป., ส.}.