ก. หมุนพันเข้าไปให้มีลักษณะกลมอย่างรูปทรงกระบอก. น. ลักษณนามเรียกสิ่งของเช่นผ้าหรือกระดาษที่ขดหรือพันห่อตัวอยู่ เช่น ผ้าม้วนหนึ่ง กระดาษ ๒ ม้วน. ม้วนต้วน ว. อาการที่แสดงท่าทางเอียงอาย. ก. กลิ้งหมุนไปรอบตัว. ม้วนเสื่อ {ปาก} ก. เสียการพนันจนหมดตัว: เลิกกิจการเพราะขาดทุนจนไม่สามารถดำเนินกิจการนั้นต่อไปได้. ม้วนหน้า ก. ก้มหน้าเพราะความอาย.