[มะนุดสะยะ-, มะนุด] น. สัตว์ที่รู้จักใช้เหตุผล, สัตว์ที่มีจิตใจสูง, คน. {ส.: ป. มนุสฺส}. มนุษย์กบ น. คนที่ฝึกดำนํ้าได้นาน ๆ จนชำนาญโดยอาศัยหน้ากาก รองเท้าคล้ายตีนกบและอุปกรณ์ช่วยการหายใจใต้นํ้า.มนุษยชาติ [มะนุดสะยะ-, มะนุดสะ-] น. จำพวกคน, หมู่มนุษย์. {ส.}. มนุษยเทพ น. กษัตริย์. {ส.}. มนุษยธรรม น. ธรรมของคน, ธรรมที่มนุษย์พึงมีต่อกัน มีเมตตากรุณาเป็นต้น. มนุษย์มนา {ปาก} น. ผู้คน เช่น ไม่เห็นมีมนุษย์มนาสักคน, คนทั่ว ๆ ไปเช่น แต่งตัวไม่เป็นมนุษย์มนา. {ส.}. มนุษยโลก [มะนุดสะยะ-, มะนุดสะ-] น. โลกมนุษย์. {ส.}. มนุษยศาสตร์ [มะนุดสะยะ-, มะนุดสาด] น. วิชาว่าด้วยคุณค่าทางจิตใจและงานของคน มีศิลปะ วรรณคดี ประวัติศาสตร์ ภาษาศาสตร์ ศาสนา และปรัชญา. {ส. มนุษฺย + ศาสฺตฺร}. {อ. humanities}. มนุษยสัมพันธ์ [มะนุดสะยะ-, มะนุดสำพัน] น. ความสัมพันธ์ในทางสังคมระหว่างมนุษย์ซึ่งจะก่อให้เกิดความเข้าใจอันดีต่อกัน. มนุษย์อวกาศ น. คนที่ฝึกจนมีความชำนาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.