[มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. {ป.}. มนินทรีย์ น. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. {ป. มน + อินฺทฺริย}.