ความหมาย

• 
  

  ว. กลม ๆ, โค้ง ๆ, ไม่เป็นเหลี่ยม, เช่น ทองหลางใบมน ขอบโต๊ะมน ปกเสื้อมน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• มน ๓, มน- - [มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. {ป.}. มนินทรีย์ น. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. {ป. มน + อินฺทฺริย}.

• มนเทียร - [มนเทียน] น. เรือนหลวงซึ่งใช้เป็นที่ประทับประจำของพระมหากษัตริย์ ใช้ว่า พระราชมนเทียร, โบราณใช้ว่า พระราชมณเฑียร. {ป., ส. มนฺทิร}. มนเทียรบาล [มนเทียนบาน] น. กฎหมายว่าด้วยการปกครองภายในพระราชฐาน, เรียกข้อบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับพระราชฐาน พระราชวงศ์ และระเบียบการปกครองในราชสำนัก ว่า กฎมนเทียรบาล: ผู้มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการปกครองภายในพระราชฐาน, โบราณใช้ว่า มณเฑียรบาล.

• มนต์, มนตร์ - น. คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. {ป. มนฺต: ส. มนฺตฺร}. มนตร์กฤตยา น. การใช้เวทมนตร์ เช่น มนตร์กฤตยานั้นซั้นเสื่อมสิ้นทุกอัน {โลกนิติ}.

• มนตรี - น. ที่ปรึกษาราชการ, ที่ปรึกษา, ผู้แนะนำ, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น องคมนตรี รัฐมนตรี เทศมนตรี, {โบ} ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ เช่น มนตรีหก. {ส.: ป. มนฺตี}. มนตรีหก {โบ: เลิก} น. ตำแหน่งเจ้ากรมใหญ่จำนวน ๖ กรม ได้แก่ กรมล้อมพระราชวัง กรมพระสุรัสวดี กรมพระคลังมหาสมบัติ กรมสังฆการีธรรมการ กรมพระอาลักษณ์ และกรมพระภูษามาลา.{ประมวลพระราชนิพนธ์เบ็ดเตล็ด ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว}.

• มนท-, มนท์ - [มนทะ-] น. ดาวพระเสาร์. ว. เฉื่อย, ช้า: อ่อนแอ: โง่เขลา: ขี้เกียจ. {ป., ส.}. มนทกานติ น. "ผู้มีรัศมีอ่อน" คือ ดวงเดือน. {ส.}. มนทาทร [-ทอน] ว. ไม่เอาใจใส่, ทอดธุระ. {ส.}.