กลับ
คำว่า
มฆวัน, มัฆวา, มัฆวาน
ความหมาย
[มะคะ-, มักคะ-] น. พระอินทร์. {ส. มฆวนฺ: ป. มฆวา}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
มฆะ, มฆา, มาฆะ
- [มะคะ, มะคา, มาคะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๐ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปโคมูตร วานร หรือ งอนไถ, ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวงอนไถ หรือ ดาวงูผู้ ก็เรียก. {ป., ส.}.
มง
- ดู ม่ง ๑.
ม่ง ๑
- น. ชื่อหนึ่งของปลาทะเลในกลุ่มปลาหางแข็งหางกิ่ว หรือสีกุน โดยเฉพาะที่มีขนาดกลางหรือขนาดใหญ่ ในวงศ์ Carangidae มีลำตัวเพรียว แบนข้างเล็กน้อย หน้าครีบก้นมีหนามแข็ง ๒ อันพับลงในร่องได้คอดหางแคบ เกล็ดบนเส้นข้างตัวใหญ่เป็นเหลี่ยมแข็งโดยเฉพาะที่บริเวณคอดหาง ไม่มีสีฉูดฉาด อยู่รวมกันเป็นฝูง เช่น ชนิด Caranx sexfasciatus Quoy & Gaimard, C. melampygus Cuvier, C. ignobilis{Forsskal}, Carangoides gymnostethus {Cuvier},C. fulvoguttatus {Forsskal} และ Alectis ciliaris {Bloch} ปลาเหล่านี้บางชนิดอาจมีขนาดยาวได้ถึง ๑.๔ เมตร, กะมง กะม่ง หรือ ม่ง ก็เรียก.
ม่ง ๒
- {กลอน} ก. มุ่ง.
มงโกรย
- น. ชื่อปลาทะเลและนํ้ากร่อยชนิด Hilsa kelee {Cuvier} ในวงศ์ Clupeidae ลำตัวป้อม แบนข้าง ปากเชิดขึ้น ไม่มีฟัน ท้องเป็นสันแหลม เกล็ดในแนวสันท้องเป็นเหลี่ยมคม เรียงต่อกันคล้ายฟันเลื่อย ซี่เหงือกมีจำนวนมากเรียงชิดกันและงอโค้งออกเสมอกันโดยตลอด ลำตัวสีเงิน หลังสีนํ้าเงินคลํ้า แนวกลางและข้างตัวมีจุดสีดำ ๓-๘ จุดเรียงกัน ๑ แถว จุดแรกที่ใกล้มุมแผ่นปิดเหงือกเด่นชัดที่สุด ขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร, ขมงโกรย ลินโกรย หรือ หมากผาง ก็เรียก.