{กลอน} ก. ร้องไห้รํ่าไร, รํ่าไห้, เช่น เกรงอาตม์กระอืดโอย {สรรพสิทธิ์), จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงละลวงกาม {อนิรุทธ์}.