ความหมาย

• 
  

  ว. อึกอัก, อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, อึก ๆ อัก ๆ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระอึด - {โบ: กลอน} ก. อึดอัด, สะอึก, เช่น กระอึดอกเซนเซน ช่วยเหน้า {กำสรวล}.

• กระอืด - {กลอน} ก. ร้องไห้รํ่าไร, รํ่าไห้, เช่น เกรงอาตม์กระอืดโอย {สรรพสิทธิ์), จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงละลวงกาม {อนิรุทธ์}.

• กระอุ - {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุอุระประปราณ {สมุทรโฆษ: สรรพสิทธิ์), หนึ่งรัศมีพระสุริยเย็น รัศมีพระจันทร์เป็น กระอุแลกลับร้อนรน {อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุก หรือ ประอุกก็มี.

• กระอุก - {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุกกระลับร้อน, ใช้เป็น กระอุ หรือ ประอุก ก็มี.

• กระอูบ - {ถิ่น–พายัพ} น. ผอบ, ภาชนะสำหรับใส่ของมีเชิง ฝาครอบมียอด มักทำด้วยโลหะหรือไม้กลึงเป็นต้น เช่น จึงแก้เอาเสื้อและผ้าคาดศีรษะใส่ในกระอูบคำ {ประชุมพงศ. ๑๐}.