ก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม {ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง} เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง. ก้ม ๆ เงย ๆ ก. ก้มบ้างเงยบ้าง, ทำ ๆ หยุด ๆ ต่อเนื่องกันไป. ก้มหน้า {สำ} ก. จำทน เช่น ต้องก้มหน้าทำตามประสายาก. ก้มหน้าก้มตา {สำ} ก. ทำโดยไม่มองดูสิ่งอื่น, ทำโดยตั้งใจ, เช่น ก้มหน้าก้มตาทำไปจนกว่าจะสำเร็จ. ก้มหลัง ก. น้อมหลังลงเพื่อแสดงกิริยาเคารพ.ก้มหัว ก. น้อมหัวลงเพื่อแสดงกิริยาเคารพ, โดยปริยายหมายความว่า ยอมอ่อนน้อม {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร.