ความหมาย:

• 
  

  บ่วง เชือกที่ทำเป็นวงรูด สำหรับดักหรือคล้องสัตว์ เรียก บ้วง เช่น บ่วงคล้องไก่ บ้วงคล้องขี้กะปอม 
  
  กะทกรก ชื่อผักชนิดหนึ่งเป็นเถาใช้รับประทานได้

  
  


คำถัดไป:

• บ้วน - ล้างปากด้วยการอมน้ำแล้วบ้วนออกมาเรียก บ้วนปาก ม้วนปาก ก็ว่า

• บวย - ขันตักน้ำ เรียก บวย บวยส่วนมากคนโบราณทำด้วยกะลามะพร้าว เพราะกะลามะพร้าวอมความสกปรกไว้น้อยมาก

• บ้อน - ผุดขึ้น อาการที่ปลาผุดขึ้นเหนือน้ำเพื่อหายใจเรียก ปลาบ้อน

• บัก - เป็นคำเรียกชื่อชายที่มีอายุเสมอกันหรือต่ำกว่ากันว่า บัก ถือว่าเป็นคำพูด พื้น ๆ ไม่หยาบคาย เช่น บักสี บักมี บักมา สิ่งของซึ่งมีลักษณะเหมือนจะเป็นเพศชายแต่ไม่ใช่ เรียก บัก มีบางแห่ง ใช้นำหน้าชื่อผลไม้แต่ไม่ถูกต้อง เพราะผลไม้จะใช้ หมากนำหน้าเสมอ เช่น หมากมี้ หมากม่วง หมากพร้าว ฟันไม้ให้คอดหรือกิ่ว เรียก บัก เช่น การฟันต้นขนุนให้คอดกิ่ว เรียก บักกกมี้

• บั้ง - กระบอกไม้ไผ่มีฝาปิด ใส่เกลือเรียก บั้งเกลือ ใส่แจ่วเรียก บั้งแจ่ว ใส่น้ำ เรียก บั้งทิง กระบอกไม้ไผ่ยาว 3-4 ปล้อง ที่ปากมีงาแซง สำหรับใช้ดักเอี่ยน (ปลาไหล) เรียก บั้งลัน สำหรับใส่ใบลานที่จดวัน เดือน ปีเกิดเรียก บั้งชาตา บั้งไม้ไผ่ยาวประมาณ 6-7 ปล้อง สำหรับตอกดินปืนทำบั้งไฟ เรียก บั้งไฟ ต้นกล้าข้าวที่แก่จนเป็นปล้อง เรียก กล้าบั้งใส่ใบลานที่จดวัน เดือน ปีเกิดเรียก บั้งชาตา บั้งไม้ไผ่ยาวประมาณ 6-7 ปล้อง สำหรับตอกดินปืนทำบั้งไฟ เรียก บั้งไฟ