กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
กระโบม
ความหมาย:
ชื่อภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ขุดเป็นร่อง รูปกลมมีขอบในตัว สำหรับรอง หย่งข้าวเหนียวนึ่ง
คำถัดไป:
ก่องเก๊าะ
- เด็กยืนก้มศีรษะเอามือจับเข่า เรียก ยืนก่องเก๊าะ ถ้าผู้ใหญ่เรียก ยืนโก่งโก๊ะ
กากวาก
- ปากที่แหว่งมาก เรียก แหว่งกากวาก ถ้าแหว่งเล็ก เรียก แหว่งแกกแวก
กิ่นติ่น
- อาการวิ่งไปโดยเร็วของเด็ก เรียก แล่นกิ่นติ่น
เก่เด่
- ชี้ตรง แขนที่ชี้ตรงเรียก แขนชี้เก่เด่ หรืออาการอื่นๆ ที่มีลักษณะแข็ง ตรง ก็เรียก แข็งเก่เด่ ชันเก่เด่ เป็นต้น ถ้าสิ่งของนั้นขนาดเล็กเรียก แก่แด่
เกิบ
- รองเท้า รองเท้าของคนธรรมดาเรียก เกิบ เช่น เกิบฟองน้ำ เกิบหนัง ถ้าเป็นของพระราชาเรียก เกิบแก้ว