กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
ล้องค้อง
ความหมาย:
ขด งอ เชือกที่ขดให้เป็นบ่วงขนาดเล็ก เรียก ขดล้องค้อง ขนาดใหญ่ว่า งอโล้งโค้ง
คำถัดไป:
ลอม
- ข้าวที่เกี่ยวแล้วหาบมากองไว้ที่ลาน เรียก ลอมเข้า ถ้าเป็นกองฟางเรียก ลอมเฟือง
ล่อย
- ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ทำให้มือตายเท้าตาย จับถืออะไรไม่ได้ เดินไปเดินมาไม่ได้ เรียก โรคแขนล่อยขาล่อย
ลาบ
- อาหารประเภทพร่าและยำ ถือว่าเป็นอาหารประเภทสูงของชาวอีสาน ในการทำบุญ เลี้ยงแขกเลี้ยงคน ถ้าขาดลาบอย่างเดียวถือว่า เป็นการเลี้ยง ชั้นต่ำ
ลาบซาบ
- ลักษณะของสิ่งของที่แขวนเรียงกันเป็นแถวเป็นแนว เรียก เลียงลาบซาบ เลียนลาบซาบ ก็ว่า
ลิดแลด
- มองเห็นเพียงแวบเดียว เรียก เห็นพอลิดแลด